Ultima IV یکی از آن RPG های مدرسه قدیمی است که هنوز احساس تازه می کند-نه به دلیل گرافیک چشمک زن ، بلکه به این دلیل که در واقع باعث می شود شما در مورد نحوه بازی خود فکر کنید. شما با پاسخ دادن به این سؤالات اخلاق عجیب شروع می کنید (مانند ، آیا می خواهید نان را برای تغذیه یک بچه گرسنه به سرقت ببرید؟) ، و بازی شخصیت شما را بر اساس پاسخ های خود شکل می دهد. در اینجا هیچ باینری خوب یا بد نیست - فقط یک انسان کثیف و کثیف.

کاوش بریتانیا برای یک بازی 8 بیتی بسیار احساس می کند. شما به شهرهایی که NPC ها نکات رمزنگاری را رها می کنند ، فرو می ریزید ، توسط هیولاها در دنیای Overworld کمین می شوید و به آرامی با هم جمع می شوید که چگونه با اثبات خود در هشت فضیلت مختلف ، خود را به "آواتار" تبدیل کنید. چیزهای ساده مبتنی بر نوبت Combat ، اما چالش واقعی این است که بفهمید که بدون اینکه یک نشانگر تلاش دست خود را نگه دارد ، به کجا بروید.

مطمئناً با استانداردهای مدرن کاملاً واضح است ، اما چیز خاصی در مورد یک بازی وجود دارد که در آن انتخاب های شما فقط فراتر از انتخاب گزینه گفتگو است. اگر با عمق در RPG های یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید ، هنوز هم ارزش آن را دارد که ساعت ها غرق شود.