ارباب شمشیر در سیستم کارشناسی ارشد Sega یکی از آن RPG های اقدام عجیب و غریب و عجیب و غریب اما دلخراش از اواخر دهه 80 است. شما در این جنگل مودبانه با چیزی جز شمشیر شروع می کنید ، و بازی فقط شما را به داخل می اندازد - بدون نگه داشتن ، هیچ مسیر آشکاری به جلو نیست. یادم است که قبل از اینکه متوجه شدم مجبور شدم با NPC های تصادفی صحبت کنم تا سرنخ هایی را بدست آورم.

در ابتدا مبارزات احساس سفتی می کند - نوسانات شما این تأخیر عجیب را دارد - اما هنگامی که به آن عادت کردید ، در مورد زمان بندی حملات شما درست در برابر اسکلت ها و شوالیه ها چیزی رضایت بخش است. سیاه چال ها در آن راه کلاسیک "امیدوارم که کاغذ گرافیکی آورده اید" و موسیقی مانند پیچ و خم مانند است؟ با کمال تعجب جوی برای یک بازی 8 بیتی.

این عالی نیست - برخی از تشخیص های ضربه ای سوال برانگیز است ، و موفق باشید بدانید که بدون راهنمایی به کجا بروید - اما اگر مایل به دیدار با آن هستید ، یک حس واقعی ماجراجویی در اینجا وجود دارد. فقط انتظار لهستانی در سطح Skyrim را ندارید.