TOE JAM & EARL: Panic on Funkotron یکی از آن بازی هایی است که از ثانیه اول شخصیت را از بین می برد. شما از سیاره خانگی آنها شروع می کنید و بلافاصله برخی از گردشگران مسخره انسانی در همه جا باعث ایجاد هرج و مرج می شوند - در حال ضرب و شتم گیاهان ، فریاد زدن به میکروفون ها ، فقط تهدیدات کامل هستند. کار شما؟ دور آن را جمع کنید و آنها را به زمین برگردانید.

تغییر از سبک Roguelike اولین بازی به یک سیستم عامل پیمایش جانبی در ابتدا مرا پرتاب کرد ، اما کار می کند. شما این ابزارهای کوچک عجیب و غریب را برای به دام انداختن انسان ها ، مانند یک شبکه یا هیپنوتیزم یو یو ، به دست آورده اید ، و کنترل ها به محض آویزان کردن آن ، به طرز حیرت انگیزی احساس راحتی می کنند. همچنین ، موسیقی متن؟ فانک خالص مانند ، اگر Sega Genesis می توانست یک آفریقا رشد کند و شروع به شرافت کند ، این نتیجه خواهد بود.

جزئیات کوچک آن را ایجاد می کند - مانند وقتی که یک پای تصادفی و مقداری شخص در پس زمینه می خورید "عالی!" بدون هیچ دلیلی یا اینکه چگونه TJ و EARL فقط به طور اتفاقی بین سطح فاصله دارند. این به بهترین وجه مسخره است. بازی خود را جدی نمی گیرد و شما نیز نباید.

اگر به سیستم عامل های عجیب و غریب و رنگارنگ با جذابیت بیشتر از بیشتر بازی های مدرن هستید ، این یک انفجار است. وقتی شروع به گفتن "Funkotron" در گفتگوی گاه به گاه می کنید ، مرا سرزنش نکنید.