باشه ، بنابراین عمارت خالی از سکنه در GBA از آنچه انتظار داشتم برای یک بازی دستی باشد ، طلسم است. شما در این راهرو خزنده با شمع های سوسو و موسیقی شروع می کنید؟ لرزهای مطلق - مانند کسی که یک تشییع جنازه را فقط از گوشواره بیرون می کشد. ارواح فقط شما را پرش نمی کنند. برخی از آنها در اطراف مزخرفات زمزمه می کنند و نیمی از وقت من مطمئن نبودم که باید دویدم یا سعی کردم با آنها صحبت کنم.

پازل ها در واقع بسیار باهوش هستند - مانند یک اتاق دارای پرتره هایی بود که چشمان از من پیروی می کردند ، و من مجبور شدم آنها را دوباره تنظیم کنم تا با برخی از الگوی پنهان مطابقت داشته باشم. من را برای همیشه برد تا آن را بفهمم. و بله ، این مسئله را میخکوب می کند که دیزنی با پرتره های کششی و شلوغی های وحشتناک آواز می خواند ، اما این اتفاق خودش را نیز پیش می برد. فقط شب را به تنهایی بازی نکنید مگر اینکه از خندیدن عصبی به سایه ها لذت ببرید.

اگر با یک طرف دلتنگی به وحشت آهسته سوخته می شوید ، این یک انتخاب محکم است. جو به تنهایی ارزشش را دارد.