Tamam, bu yüzden GBA'daki perili konak, el oyunları için beklediğimden çok daha ürkütücü. Bu ürpertici koridorda titreyen mumlarla ve müzikle mi başlıyorsunuz? Mutlak titreme - birisinin kulaktan sadece bir cenaze yönünü mırıldanması gibi. Hayaletler de sadece size bakmaz; Bazıları fısıldayan saçmalık etrafında yüzüyor ve yarısı koşmam ya da onlarla konuşmaya çalışmam gerekip gerekmediğinden emin değildim.

Bulmacalar aslında oldukça zeki - bir odada gözlerin beni takip ettiği portreler vardı ve onları bazı gizli desenle eşleştirmek için yeniden düzenlemek zorunda kaldım. Bunu anlamam sonsuza kadar aldı. Ve evet, Disney'in germe portreleri ve ürpertici şarkı söyleyen büstlerle vibe sürdüğünü çiviliyor, ancak kendi işinin de var. Gölgelere gergin bir şekilde gülmekten hoşlanmadığınız sürece geceleri yalnız oynamayın.

Nostaljinin bir tarafı ile yavaş yanık korkusuna giriyorsanız, bu sağlam bir seçimdir. Sadece atmosfer buna değer.