Man ، TKO Super Championship Boxing on SNES یکی از آن دسته از نبونهای قدیمی در مدرسه است که به نوعی احساس می کند هم در همان زمان احساس می کند که هم ناجوانمردانه و هم رضایت بخش است. شما از فهرست بوکسورها انتخاب می کنید-برخی مانند کامیون ها ، برخی دیگر فقط به اطراف می چسبند-و سپس با آن صدای کلاسیک 16 بیتی جمعیت در پس زمینه مستقیماً وارد رینگ می شوند.

اولین چیزی که متوجه می شوید؟ کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا کلیک کند. جیب ها در ابتدا احساس سفتی می کنند ، اما هنگامی که یک میانبر جامد را به زمین می اندازید و حریف خود را می بینید ، به طرز عجیبی اعتیاد آور است. اسپریت ها کمرنگ هستند ، مشت ها این وزن اغراق آمیز را برای آنها دارند و بله ، بعضی اوقات تقلب می کنند. اما این بخشی از جذابیت است.

استینگ این احساس را که احساس شغلی عمیق ندارد ، میخکوب می کند ، فقط دعوا های سریع که در آن مسلط می شوید یا در زیر یک دقیقه فروتن می شوید. اگر شما در بازی های ورزشی یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید که خود را خیلی جدی نمی گیرند ، هنوز هم نگه می دارد.