Super Ultra Baseball 2 یکی از آن بازی های ورزشی SNES است که به نوعی احساس بازی های بیس بال را بدون اینکه در واقع گرایی دچار مشکل شود ، احساس می کند. دومی که آن را بوت می کنید ، با آن پرشکوه کلاسیک 16 بیتی استادیوم-رنگهای برنج ، اسپری های پرشور و جمعیتی که در واقع وقتی یک هومر را می گیرید ، تشویق می کنید ، برخورد می کنید.

Pitching به طرز شگفت انگیزی تاکتیکی احساس می کند - شما چند پرتاب مختلف برای مخلوط کردن دارید ، و هوش مصنوعی نمی ترسد اگر قابل پیش بینی باشد ، شما را مجازات کند. هرچند که هرچند که می درخشد ، می درخشد. زمان بندی اهمیت دارد ، اما به اندازه کافی بخشنده است که به رفلکس های کامل پیکسل احتیاج ندارید. من به یاد می آورم که در ابتدا بر روی Curveballs سخت سوت زده ام ، اما وقتی ریتم را پایین بیاورید ، ارسال یکی از اعماق داخل میدان بیرونی احمقانه است.

این عمیق ترین سیم بیس بال در آنجا نیست ، اما این نوع نکته است. اگر می خواهید یک بازی سریع و بدون سر و صدا که فقط می توانید برای نرده ها نوسان داشته باشید و از برخی جذابیت های یکپارچهسازی با سیستمعامل لذت ببرید ، این یکی بهتر از آن است که حق دارد.