Super League 4 یکی از آن بازی های بیس بال SNES است که در زیر رادار خارج از ژاپن پرواز کرده است ، این شرم آور است زیرا این احساس عجیب و غریب را به آن احساس می کند. مکانیک های پیستینگ ساده اما مجازات هستند - جای خود را به خود اختصاص می دهد و آن Fastball به Ceatball City تبدیل می شود. ضرب و شتم به بهترین شکل احساس خستگی می کند ، مثل اینکه تقریباً می توانید شکاف خفاش را از طریق جلوه های صوتی 16 بیتی بشنوید.

اولین چیزی که متوجه خواهید شد؟ Sprites بازیکن برای یک عنوان ورزشی SNES به طور پوچ و مفصل است ، همه بادگیر های اغراق آمیز و انیمیشن های کشویی که مستقیماً از یک مانگا به نظر می رسند. هیچ حالت حق رای دادن عمیق یا هر چیز دیگری وجود ندارد ، فقط مسابقات سریع نمایشگاه یا یک براکت مسابقات ، اما هوش مصنوعی در واقع دعوا می کند. من اولین بازی خود را 2-1 از دست دادم زیرا مثل یک احمق در حال چرخش در Curveballs در خاک هستم.

اگر در بازی های بیس بال یکپارچهسازی با سیستمعامل هستید ، این شخص شخصیت بیشتری نسبت به بیشتر دارد. فقط انتظار نداشته باشید که این کار به راحتی انجام شود.