جزایر سوپر ماریو یکی از آن بازی های قدیمی فلش بود که به نوعی با من گیر افتاد. شما ماریو یا لوئیجی را انتخاب می کنید (بدیهی است که من همیشه با Luigi - underdog Vibes ، می دانید؟) و تازه کار را شروع می کنم. کنترل ها ساده هستند ، اما سطح سریع می شود. آنها همیشه از دسترس خارج می شوند مگر اینکه زمان پرش خود را به درستی داشته باشید.

این احساس ماریو کلاسیک است اما با سرعت عجیب و غریب و تقریباً رویایی-مثل اینکه کسی انرژی معمول پادشاهی قارچ را گرفت و آن را به اندازه کافی کند کرد تا شما را در هر پرش به دست آورد. و بله ، شما از نظر فنی قرار است "سکه کسب کنید" ، اما نیمی از سرگرم کننده این است که می بینید تا قبل از بازی می توانید آن را تحت فشار قرار دهید. یک حرکت اشتباه است و شما در حال تماشای لوله کش کوچک خود هستید در حالی که این موسیقی شاد پخش می شود. وحشیانه

اگر تا به حال در روز بازی های فلش بازی کرده اید ، این یک کپسول زمان عجیب و غریب است. فقط وقتی یک ساعت از دست می دهید مرا سرزنش نکنید.