Super Ghetto World on SNES یکی از آن سیستم عامل های عجیب و غریب و عجیب است که به نوعی با شما می چسبد. اولین چیزی که شما متوجه می شوید هنر است - رنگ های روشن و تقریباً ساخته شده ، مانند کسی که اشباع را بیش از حد زیاد می کند. اما کار می کند شما دشمنان کوچک عجیب و غریب را به دست می آورید ، قدرت های قدرتمند را به دست می آورید که منطقی نیست (چرا یک کلاه بیس بال به شما اجازه می دهد دو برابر پرش کنید؟) و به طور تصادفی در مناطق پنهان گیر می کنید.

این صاف ترین بازی نیست - بعضی از پرش ها فقط کمی احساس می کنند ، و کنترل ها یک دقیقه طول می کشد تا عادت کنند - اما این بخشی از جذابیت است. این یک سطح وجود دارد که در آن موسیقی پس زمینه فقط یک حلقه خط بارها و بارها و صادقانه است؟ سیلی می زند. اگر با اجاره کارتریج های تصادفی SNES به امید چیزی عجیب و غریب بزرگ شده اید ، این ناخن ها را پر می کند.

دروغ نمی گویم ، در اطراف لبه ها خشن است ، اما به همین دلیل است که من به آن باز می گردم.