تنیس مسابقه فوق العاده نهایی یکی از آن بازی های ورزشی SNES است که در واقع برگزار می شود. این در اوایل دهه 90 بازی احساس می شود - کنترل های ساده ، رنگ های روشن و مسابقات که به اندازه کافی سریع حرکت می کنند تا شما را قلاب کنند. شما از یک فهرست کوچک از بازیکنان (بدون جوانب مثبت ، فقط باستانی های عمومی) انتخاب می کنید ، و بلافاصله متوجه می شوید که چه احساسی دارد. به اندازه برخی از بازی های تنیس دیگر از آن دوره شناور نیست.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه زاویه دادگاه بسته به جایی که شما ایستاده اید تغییر می کند - اکنون در محدوده اصلی است ، اما در آن زمان جزئیات کمی باعث شده است که راهپیمایی ها پویاتر شوند. هوش مصنوعی وحشیانه نیست ، اما عکس های تنبل را مجازات می کند. خودم را در واقع با استفاده از لوب ها و عکس های رها کردن به جای اینکه فقط همه چیز را خرد کنم ، پیدا کردم. Cheery Music به آن روش کلاسیک SNES ، همه مصنوعات تند و تیز و جلوه های صوتی پانچ.

این تنیس Virtua نیست ، اما برای یک مسابقه سریع یا دو ، سرگرم کننده تر از آن است که حق داشته باشد.