Super Aleste در SNES یکی از آن تیراندازهایی است که فقط احساس درست می کند - کنترل های سخت ، الگوهای گلوله های هرج و مرج و رضایت بخش هنگامی که سلاح خود را حداکثر می کنید. شما با این کشتی کوچک شروع می کنید که احساس قدرت می کند ، اما پس از چسباندن چند قدرت ، موج های بیگانگان مانند کاغذ بافتی را پاره می کنید. سطح اول شما را با دشمنان اصلی فرو می برد ، سپس ناگهان بین شبکه های لیزر صورتی بافته می شوید در حالی که برخی از وحشت بیومکانیکی نیمی از صفحه را پر می کند.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه هر سلاح بازی را تغییر می دهد - عکس های گسترده ای برای کنترل جمعیت ، لیزر برای دقت ، موشک های خانگی هنگامی که فقط می خواهید بازی خود را انجام دهید. موسیقی این موسیقی کلاسیک SNES Synth-Rock را نیز به دست آورد ، همه باس های ترد و ضربان های پرشور آدرنالین. و آن کارفرمایان؟ هیولاهای بزرگ و پر از صفحه نمایش که برای همیشه کشتن می شود مگر اینکه نقطه ضعف آنها را پیدا کنید.

این عمیق ترین Shmup در آنجا نیست ، اما اصول را به خوبی میخکوب نمی کند. ایده آل برای یک انفجار سریع 30 دقیقه ای یا یک اجرای کامل در هنگام احساس ماسوشیستی.