خوب ، بنابراین در بازی Boy در ابتدا ساده به نظر می رسد - فقط با نقاط رنگی مطابقت داشته باشید ، درست است؟ اما پنج دقیقه به آن اختصاص دهید ، و ناگهان روی صفحه نمایش خود آویزان می شوید و در پیکسل های ریز و درشت مانند آنها به شما پول می دهند. رنگ ها به آن شیوه کلاسیک بازی پسران ظاهر می شوند و موسیقی جذابیت های عجیب و غریب و جذاب را به خود جلب می کند.

در ابتدا ، شما فقط نقاط را به اطراف می چرخانید ، اما پس از آن تخته شروع به پر کردن سریعتر می کند ، و می دانید که برای سه حرکت آخر نفس خود را نگه داشته اید. چیزی در مورد نحوه حرکت نقاط در اطراف وجود دارد که باعث می شود آن را رضایت بخش تر از آنچه که باید باشد - مانند تتریس ، اما با ترس وجودی کمتری وجود دارد.

این یکی از آن بازی هایی است که شما می گویید "فقط یک مورد دیگر" و سپس ساعت 2 صبح است. اگر یک نقطه نرم برای بازی های پازل مدرسه قدیمی دارید که به هم نمی خورند ، این یک فرد بدون فکر است.