SimCity 2000 در SNES یکی از آن بازی هایی است که باعث می شود زمان خود را از دست بدهد - یک دقیقه که در حومه شهر آرام می گیرید ، بعدی که می خواهید پس از برخورد با فاجعه ، آتش سوزی (به معنای واقعی کلمه) را بیرون بیاورید. دیدگاه ایزومتریک در آن زمان ذهن خود را تحریک می کرد ، و صادقانه ، هنوز هم ادامه دارد. شما کوچک را شروع می کنید - به جاده های پایین می روید ، دعا می کنید که شبکه برق شما به منطقه جدید صنعتی برسد - اما قبل از مدتها ، شما با شورش ها ، حملات UFO و مبارزه ابدی در تعادل در بودجه خود سر و کار دارید.

نسخه SNES به نوعی باعث می شود که ریزگردها احساس دنج داشته باشند ، حتی وقتی شهر شما از هم جدا می شود. من همیشه به طرز عجیبی به شهروندان کوچک پیکسل خود متصل می شدم و به تماشای شکایات ریز و درشت آنها در روزنامه می پردازم. و آن موسیقی متن؟ دلتنگی خالص. فقط بیش از حد ناخوشایند نشوید - یک فرودگاه بدون مکان یا آلودگی بدون بررسی می تواند کل شهر شما را مخزن کند.

این نوع بازی است که در ساعت 2 صبح به خود می گویید "فقط یک تنظیم دیگر".