Rushing Beat Ran - Fukusei Toshi یکی از آن دسته از SNES است که به اندازه کافی عشق نمی گیرد. شما شروع به انتخاب بین سه مبارز می کنید (من همیشه به دنبال بوکسور می روم ، حتی اگر پرتاب های کشتی گیر احمقانه رضایت بخش باشد) ، و سپس مستقیماً در خیابان های گریم برای تمیز کردن باندها با مشت های خود قرار می گیرد. Sprites بسیار کوچک است ، بازدیدها احساس سنگین می کنند ، و موسیقی در اوایل دهه 90 به نمایش گذاشته می شود که فقط کار می کند.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه آن را به هم نمی ریزد - بدون آموزش طولانی ، اگر یکی از آنها را گرفتید ، فقط یک دوست را بگیرید و شروع به خرد کردن از طریق امواج Goons کنید. کارفرمایان برجسته واقعی هستند. یک دقیقه شما در حال جستجوی یک شخص شخص در اسکیت های غلتکی هستید ، بعدی که توسط یک پسر دو برابر اندازه خود را از بین می برید. این به بهترین روش هرج و مرج است.

اگر شما Final Fight یا Streets of Rage را بازی کرده اید ، این احساس آشنا اما با جذابیت عجیب و غریب خود است. فقط یک داستان عمیق انتظار نداشته باشید - شما اینجا هستید که چیزها را مشت کنید ، و آن را تحویل می دهد.