Ristar یکی از آن سنگهای عجیب و غریب پیدایش کوچک است که هرگز عشقی را که شایسته آن نبود ، به دست نیاورد. شما به عنوان این شخص شخصیتی مسلح کشیده بازی می کنید که بین سیارات تندرست می شود ، دشمنان را به صورت صورت می گیرید و آنها را به زمین می کوبید-از آنچه به نظر می رسد رضایت بخش تر است. سطح اول شما را به سمت راست می اندازد: شما از شاخه های درختی در حال چرخش هستید ، با استفاده از بازوهای کشش خود مانند یک تیرکمان کیهانی عجیب و غریب ، و موسیقی قبلاً آن Sega Pep کلاسیک را بدست آورده است.

آنچه واقعاً به من می چسبد مضامین سیاره است-یک دقیقه که در یک جنگل به رنگ آب نبات هستید ، بعدی که در حال حباب گدازه در بعضی از دنیای کابوس صنعتی هستید. درگیری های رئیس نیز خلاق هستند ، مانند این یکی که باید در حالی که سعی می کند شما را از بین ببرد ، از یک مار غول پیکر صعود کنید. این تعادل کامل از "آسان برای انتخاب آسان ، دشوار برای استاد" است ، به خصوص هنگامی که سعی می کنید نوسانات را درست درست کنید.

راستش ، این جنایتکار است که چگونه این بازی با Sonic مقایسه می شود. اگر شما با شخصیت ، سیستم عامل ها را حفر می کنید ، تقریباً 30 سال بعد Ristar یک انفجار است.