Ristar, hak ettiği sevgiyi hiç almayan garip küçük Genesis mücevherlerinden biridir. Gezegenler arasında zıplayan, düşmanları yüzüne kapmak ve onları yere çarparak bu esnek silahlı yıldız dostum olarak oynuyorsunuz-göründüğünden daha tatmin edici. Birinci seviye sizi hemen içine atıyor: Tuhaf kollarınızı garip bir kozmik sapan gibi kullanarak ağaç dallarından sallanıyorsunuz ve müzik zaten klasik Sega Pep'e sahip.

Benimle gerçekten yapışan şey gezegen temaları-bir dakika şeker rengi bir ormanda, bir sonraki endüstriyel kabus dünyasında lav kabarcıklarından kaçıyorsunuz. Patron dövüşleri de yaratıcıdır, bu gibi, sizi sallamaya çalışırken dev bir yılana tırmanmanız gerektiği gibi. Özellikle doğru salınımları doğru zincirlemeye çalıştığınızda, "almak kolay, ustalaşması zor" mükemmel bir dengeye sahip.

Dürüst olmak gerekirse, bu oyunun Sonic ile karşılaştırıldığı gibi suçlu. Platformcuları kişiliğe sahip olursanız, Ristar yaklaşık 30 yıl sonra hala bir patlama.