Race Drivin 'on SNES یکی از آن بازی های اوایل دهه 90 است که به نوعی احساس می کند هم شوخی و هم به طرز عجیبی رضایت بخش است. این اتومبیل ها مانند نیمی از زمان روی یخ هستند - شانس خوب که این موهای زائد را بدون چرخش می چرخاند ، اما هنگامی که آویزان شدن آن را می گیرید ، چیزی عجیب و غریب هیپنوتیزم در مورد اصلاح ثانیه از زمان دامان شما وجود دارد.

آهنگ ها اساسی هستند ، گرافیک ها مسدود هستند (حتی برای SNE) ، و فیزیک هنگام تصادف ، صفر حس می کند. اما مرد ، آن منظره کابین خلبان با انیمیشن چرخ فرمان wobbly؟ دلتنگی خالص. شما یا آن را به خاطر لبه های خشن و یا خشم آن پس از پنجمین بازی دوست دارید. بین

این بهترین مسابقه در سیستم نیست ، اما اگر در سیم کارت های یکپارچهسازی با سیستمعامل عجیب و غریب هستید ، این شخص جذابیت عجیبی دارد. فقط انتظار چیزی نزدیک به رئالیسم را نداشته باشید.