Newman-Haas Indycar Racing On SNES یکی از آن دسته از سیم های مسابقه ای در اوایل دهه 90 است که سعی در جدی بودن داشت اما هنوز هم آن احساس بازی را داشت-مانند اگر کسی صفحه گسترده ای گرفت و فرمان را به آن داد. شما چهره نیگل مانسل را در همه جا گچ زده می کنید (به دلیل این که شما این کار را می کنید) ، و در ابتدا عجیب و غریب سنگین است ، مانند ماشین شما که در ملاس گیر کرده است تا زمانی که بفهمید چگونه می توانید بدون چرخش به نوبه خود بپردازید.

این آهنگ ها مطابق با استانداردهای امروز مسطح و مهربان هستند ، اما چیزی عجیب و غریب در مورد ناخن زدن یک دامان تمیز در ققنوس یا ایندی وجود دارد. رانندگان AI؟ آنها شما را مانند یک کینه شخصی به شما دست می دهند ، که صادقانه باعث می شود وقتی که سرانجام از آنها عبور می کنید ، سرگرم کننده تر شود. این زیباترین یا عمیق ترین مسابقه در SNE ها نیست ، اما اگر وارد آن دوره از موتورسواری شوید ، این یک کپسول زمانی مرتب و دارای جذابیت های شاداب است.