این یکی از آن بازی های بیس بال ژاپنی است که هرگز آن را در خارج از کشور ساخته است ، اما اگر به عناوین ورزشی SNES بروید ، این یک گوهر پنهان است. گرافیک ها به طور شگفت آور برای یک بازی Super Nintendo در اواخر دوره ای کاملاً واضح هستند-بازیکنان در واقع مانند مردم به نظر می رسند ، نه حباب های پیکسل. مکانیک های Pitching یک ثانیه برای عادت کردن (Curveballs احساس می کنند به طرز عجیبی احساس رضایت بخش می کنند) ، و ضرب و شتم فقط به اندازه کافی چالش کافی برای نگه داشتن شما دارد.

آنچه من دوست دارم این است که از زمان آن چه احساسی دارد که در مقایسه با سایر سیم های بیس بال احساس می شود. بدون منوهای بی پایان یا انیمیشن های کشیده شده-فقط یک تیم را انتخاب کنید ، اگر می خواهید ترکیب خود را تنظیم کنید و رونق بگیرید ، در بازی هستید. کنترل های میدانی مطابق با استانداردهای مدرن کمی سفت است ، اما سلام ، این دهه 90 است. اگر بیس بال به سبک Arcade را با کمی استراتژی حفر کنید ، این یکی بهتر از آنچه انتظار دارید حفظ می شود.