توپ های reckin Iggy یکی از آن سنگهای عجیب N64 است که به نوعی مسابقه را به یک برج هرج و مرج تر از هر مسابقه ماریو کارت تبدیل می کند. شما به عنوان این موجودات کوچک عجیب و غریب بازی می کنید - هر یک با وزن و دست زدن به خود - در حال چرخش ، چنگ زدن و گاهی اوقات چهره خود را به سمت بالا می کنید. آهنگ ها پر از تله ، میانبر و فقط به اندازه کافی جونک است تا شما را بخنداند (یا فریاد می زند).

Multiplayer جایی است که واقعاً می درخشد - مانند تماشای دوست شما از دست دادن یک چنگال و در نیمه راه پایین سطح پایین می آید در حالی که به سختی به یک طاقچه چسبیده اید. سبک هنر جذابیت سه بعدی در اواخر دهه 90 ، همه رنگهای روشن و انیمیشن های اغراق آمیز را به خود اختصاص داده است. این سخت ترین مسابقه در آنجا نیست ، اما پوچی بی نظیر باعث می شود که به ویژه با یک گروه ، ارزش یک بازی را داشته باشد. فقط انتظار نداشته باشید که آن را جدی بگیرید.