مرد ، فوتبال بین المللی فیفا در SNES من را پس می گیرد. بازیکنان پیکسل ، انیمیشن های کمی شوخی - که همه اینها فقط کار می کند . شما تیم خود را انتخاب می کنید (بدیهی است که برزیل ابتدا ، زیرا رونالدو) ، و ناگهان در این حلقه عجیب و غریب از توپ ها و اسلایدها قرار دارید که احساس می کنند بهتر از آنچه که برای یک بازی 16 بیتی احساس می کنند احساس می کنند.

کنترل ها ساده هستند - دور ، شلیک ، اسپرینت - اما این عمق عجیب و غریب وجود دارد که در آن می دانید که چگونه می توانید عکس ها یا هدرهای زمان را درست درست کنید. و تفسیر؟ پنیر کلاسیک اوایل دهه 90. "چه پس انداز!" بعد از هر بار معمول گرفتن هر بار من را ترک می کند.

اخیراً آن را با یک دوست بازی کرد و ما در این مسابقه مسخره 4-4 به پایان رسیدیم که هر گل مانند هرج و مرج خالص احساس می شد. هوش مصنوعی دقیقاً باهوش نیست ، اما این تقریباً باعث سرگرم کننده تر شدن آن می شود - مانند بازی فوتبال وانت با عموهای مست. اگر بازی های ورزشی یکپارچهسازی با سیستمعامل را حفر کنید ، این یکی هنوز هم به طرز عجیبی قابل پخش است.