مرد ، فیفا 97 در SNES من را پس می گیرد. بازیکنان پیکسل با آن انیمیشن کلاسیک سفت اما صاف حرکت می کنند ، و این تفسیر هنوز من را ترک می کند-این مانند سه عبارت است که تکرار می شود ، اما به نوعی هرگز پیر نمی شود. اولین چیزی که متوجه می شوید؟ موسیقی متن فیلم کاملاً با ضربات الکترونیکی اواسط دهه 90 سیلی می زند.

گیم پلی ساده-دور ، اسپرینت ، شلیک-اما ناخن زدن به یک بانده دوربرد احساس رضایت بیشتری نسبت به آنچه باید داشته باشد. نگهبانان یا روانی هستند یا کاملاً سرسخت هستند و بین آنها وجود ندارد. و آن ضربات پنالتی؟ تنش خالص ، به ویژه هنگامی که شما به طور تصادفی آن را روی نوار آسمان می کنید زیرا پرشور قدرت.

این زیباترین یا عمیق ترین سیم کارت فوتبال در حال حاضر نیست ، اما چیزی در مورد اسپری های پرشور و مقابله با اسلایدهای اغراق آمیز وجود دارد که فقط کار می کند. اگر برای این دوره دلتنگی کرده اید ، هنوز هم یک انفجار برای یک مسابقه سریع است.