Castlevania 1 در NES یکی از آن بازی هایی است که در ابتدا احساس مجازات می کند - تا اینکه ریتم آن را یاد بگیرید. شما با شلاق ، برخی از پله ها که به نوعی مانند یک مسیر مانع احساس می شوند ، و یک دسته از خفاش ها که دوست دارند در بدترین لحظه ممکن شیرجه بزنند ، شروع می کنید. موسیقی؟ بنگرهای مطلق ، حتی اکنون.

این فقط مربوط به نوسان در همه چیز نیست - شما به زمان پرش های خود رسیده اید ، الگوهای دشمن را به خاطر بسپارید و دعا کنید که توسط برخی از اسکلت های تصادفی به گودال نزنید. زیرمجموعه ها به شما کمک می کنند (تبر من است) ، اما موفق باشید هنگام ضربه زدن آنها را نگه دارید. و قلعه دراکولا؟ بله ، موفق باشید با آن کشش نهایی.

این مدرسه قدیمی سخت است ، اما وقتی بالاخره سطحی را که در آن گیر کرده اید ، ضرب و شتم می کنید ، احساس پیروزی واقعی می شود. فقط کنترلر خود را پرتاب نکنید.