NES'teki Castlevania 1, ilk başta cezalandırıcı hisseden oyunlardan biridir - ritmini öğrenene kadar. Bir kırbaç, bir şekilde bir engel kursu gibi hissettiren bazı merdivenler ve mümkün olan en kötü anda dalmayı seven bir grup yarasa ile başlıyorsunuz. Müzik? Şimdi bile mutlak engeller.

Bu sadece her şeye sallanmakla ilgili değil, atlamalarınızı zaman ayırın, düşman desenlerini ezberlediniz ve bazı rastgele iskeletle bir çukura vurulmamanız için dua ettiniz. Alt silahlar yardımcı olur (balta benim gitmemdir), ama bir vuruş yaptığınızda onları tutmak iyi şanslar. Ve Dracula Kalesi? Evet, son streçte iyi şanslar.

Eski okul zor, ama sonunda takıldığınız bir seviyeyi yendiğinizde, gerçek bir zafer gibi geliyor. Sadece denetleyicinizi atmayın.