قلعه توهم یکی از آن بازی های پیدایش است که مانند سحر و جادو دیزنی احساس می کند -نه به روشی شرکتی ، بلکه در آن جذابیت دستی در مدرسه قدیمی است. شما میکی هستید ، روی سیب های غول پیکر تند و تیز می کنید و کارتهای بازی احساساتی را برای نجات مینی از قلعه خزنده Mizrabel می کنید. سطح اول شما را با قارچ هایی که شما را به هوا و موسیقی پرتاب می کنند ، به این جنگل سرسبز می اندازد؟ هنوز ده ها سال بعد جذاب است.

آنچه من را شگفت زده کرد این بود که چقدر استراتژی در آن حرکت می کند. برخی از سطوح گرانش را می چرخانند ، برخی دیگر شما را کوچک می کنند و آن رئیس می جنگند؟ خلاق تر از آنچه لازم بود برای یک بازی 16 بیتی میکی باشد. توهمات جادوگر همچنان قلعه را تغییر می دهد ، بنابراین شما هرگز به درستی اجرا نمی شوید - می فهمید که درها به کجا منتهی می شوند ، یا چگونه می توانید از یک لباس زره پوش استفاده کنید.

مطابق با استانداردهای امروز کوتاه است ، اما هر قاب شخصیت را از بین می برد. من هنوز هم وقتی کار را انجام می دهم ، موضوع را فرو می کنم.