خوب ، بنابراین اگر شما با Cardcaptor Sakura مانند من وسواس کرده اید ، این بازی رنگی Game Boy اساساً از نظر کارتریج دلتنگ است. شما به عنوان ساکورا بازی می کنید که در اطراف Tomoeda در حال تلاش برای بازپس گیری آن کارت های مزاحم مزاحم است-بعضی از آنها در اطراف شهر شناور می شوند ، برخی دیگر در نقاط عجیب و غریب پنهان می شوند و چند کمین مستقیم شما را کم می کنند. هنر پیکسل به نوعی زیبایی شناسی رویایی انیمه و موسیقی را میخکوب می کند؟ سروتونین فوری ضربه.

این فقط تلاش های واکشی نیست. شما پازل های کمی دارید که در آن کارت ها را با موقعیت ها مطابقت می دهید (مانند استفاده از پرواز برای عبور از شکاف ها یا آبکی برای آتش سوزی) ، و گفتگو در واقع مانند نمایش احساس می شود - اسکورا بیش از حد مودب ، کرو ، و Tomoyo فقط در آنجاست تا همه چیز را فیلمبرداری کند. تنها دست من؟ کنترل های نبرد تا زمانی که به آنها عادت نکنید کمی شوخی است.

صادقانه بگویم ، این یک نامه عاشقانه برای طرفداران است-شیرین ، شیرین و پر از آن جذابیت دختر جادویی اوایل دهه 2000. فقط انتظار یک RPG عمیق یا هر چیز دیگری را ندارید.