Buggy Run یکی از آن بازی های عجیب و غریب Sega Master System است که به نوعی به شما می چسبد. شما اساساً در حال مسابقه یک حشره دار از طریق این آهنگ های بیابانی رنگارنگ و رنگارنگ ، سنگ های گول زدن و تلاش برای چرخش بیش از هر پنج ثانیه هستید. کنترل ها یک دقیقه طول می کشد تا به آن عادت کنید - در ابتدا من به چرخش های محکم می چرخیدم - اما پس از کلیک کردن ، چیزی رضایت بخش در مورد ناخن زدن کامل در اطراف کاکتوس وجود دارد.

این دقیقاً یک نیروگاه گرافیکی نیست ، حتی برای سیستم اصلی ، اما هنر پیکسل پرشور جذابیت دارد. من همیشه دوست داشتم که چگونه حشره های شما هنگام اسلاید ، ابرهای گرد و غبار را لگد می زند ، و راهی که افق فقط یک نوع است ... با سرعت زیاد می پیچید. موسیقی این آهنگ مصنوعی تکراری است که یا بعد از 10 دقیقه آزار دهنده می شود یا به طرز عجیبی خواب آور است ، بسته به میزان دلتنگی که برای تراشه های صوتی 8 بیتی دارید.

صادقانه بگویم ، این نوع بازی ای است که شما در پشت سر هم بازی می کنید وقتی می خواهید چیزی ساده اما فقط به اندازه کافی چالش برانگیز باشد تا شما را "یک اجرا دیگر" امتحان کنید. مراحل بعدی با موانع وحشیانه می شود ، هرچند - من هنوز آخرین مسیر را بدون تصادف حداقل دو بار پاک نکرده ام.