NASCAR در Game Boy بیل الیوت یکی از آن دسته از مسابقه دهندگان مدرسه قدیمی است که به نوعی باعث می شود چرخش های سمت چپ پیکسل احساس شدید داشته باشد. شما شروع به انتخاب ماشین خود می کنید - هیچ چیز فانتزی ، فقط مستقیماً وارد عمل می شوید - و ناگهان در حال ترافیک هستید که مانند یک میلیون مایل در ساعت احساس می شود (حتی اگر فریمر مخالف باشد). آهنگ ها محکم هستند ، رانندگان AI عاشق شما هستند که شما را به دیوارها تبدیل می کنند ، و این "جذابیت یکپارچهسازی با سیستمعامل" بیشتر به این معنی است که شما دوباره راه اندازی مجدد خواهید شد.

هرچند که هیچ ارتقاء کلاسیک NASCAR وجود ندارد - هیچ ارتقاء فانتزی یا حالت شغلی ، فقط شما ، یک شبکه پر از مخالفان تهاجمی و ترس مداوم از چرخش در دامان نهایی. این کنترل ها عادت می کنند (موفق باشید که این موهای زائد را میخکوب کنید) ، اما پس از کلیک بر روی آن ، چیزی رضایت بخش در مورد خراش دادن از خط پایان توسط نیم سپر وجود دارد. فقط انتظار دارید که راحتی های مدرن مانند ، فیزیک بخشش را ببخشید .

اگر روزهایی را که بازی های مسابقه بیشتر از بقاء سفید پوستی نسبت به رئالیسم بود ، از دست می دهید ، این کپسول زمانی است که ارزش گرد و غبار را دارد.