Ultima: Game Boy'da Virtue Runes II, olma hakkına sahip olduğundan daha büyük hissettiren eski okul RPG'lerinden biridir. Britannia'da başlıyorsunuz-ana Ultima oyunları olarak-ama bu sefer basit ama şaşırtıcı derecede derin savaşa sahip yukarıdan aşağıya, ızgara tabanlı hareket. İlk bakışta, temel görünüyor, ancak daha sonra büyüleri dengelediğinizi, tuzaklardan kaçtığınızı ve sizi durdurup düşündüren karo bulmacalarını çözdüğünüzü fark ediyorsunuz.

Canavarlar da şaka değil - bazıları erken beklediğinizden çok daha sert vurdu, bu yüzden sağlık iksirleri için bir kereden fazla geri çekileceksiniz. Ve zindanlar? Klasik Ultima tarzı labirentler, hangi kolun hangi kapıyı açtığını hatırlamak için hurda kağıdı üzerine notları karalayacağınız. Her yeni alanın bir başarı gibi hissettiği tatmin edici keşif ve hayal kırıklığı karışımı var.

İlk Erdem Runes'i oynadıysanız, bu formülü daha iyi pacing ve birkaç yaşam kalitesi ayarlamasıyla rafine eder. Yine de, bu zamanının bir ürünü-elle tutma, görev işaretleri yok, sadece siz ve dünyayı ortaya koyuyor. Müzik o gevrek oyun çocuğu cazibesine sahip, günlerce kafanıza yapışan tüm bipler ve şişkinler.

Yalan söylemeyecek, modern standartlara göre kenarların etrafında kaba, ama bu konuda garip bir şekilde bağımlılık yapan bir şey var. Fark etmeden sert bir şekilde sıçrayacak ya da bütün bir öğleden sonra kaybedeceksiniz.