Tamam, bu yüzden N64'teki Tarzan temelde kanepenizden ayrılmadan vahşi bir orman adamı gibi sarmaşıklardan sallanmaya en yakın olanıdır. Size vuran ilk şey film müziğidir - doğrudan filmden saf Disney büyüsü ve bir şekilde öğretici seviyesini bile destansı hissettiriyor.

Klasik Tarzan bağıran temel bilgileri (koşuşturan, atlama) öğrenmeye başlıyorsunuz, ancak işler hızlı bir şekilde ilginçleşiyor. Asma sallanıyor mu? Zamanlamayı indirdikten sonra şaşırtıcı derecede pürüzsüz, ancak kesinlikle ilk başta birkaç ağaca yüz ekledim. Seviyeler, gizli hayvan jetonları (yeterince yakalayın ve bonus şeylerin kilidini açıyorsunuz) gibi küçük sırlarla doludur ve platformların bazıları daha sonra yasal zorlaşır.

Grafiksel olarak, 90'ların sonundaki zirve N64-parlak renkler, bloklu ama büyüleyici ve orman aslında yoğun hissediyor. Çita kovalamaca seviyesi hala kalp yarışımı alıyor ve Sabor (filmden bu leopar) savaşmak bir Disney oyunu için beklediğimden çok daha yoğun. Bu platformcu çağıyla büyüdüyseniz, bu, bir oturuşta esintisini önlemek için yeterli zorlukla nostalji gezisidir.