Süper Dogfight (veya ABD versiyonunu oynuyorsanız Turnandburn), bir kartuşa nasıl bu kadar çok tıkladıklarını merak eden SNES oyunlarından biridir. Kokpitin içine atılırsınız - uzun öğreticiler yok, hangi düğmenin füzeleri makineye karşı makineli tüfeklere karşı ateş ettiğini anlamak için hızlı bir mücadele (ipucu: her ikisini de ezeceksiniz).

Uçaklar beklediğinizden daha ağır çalışıyorlar, sanki raylarda kaymak yerine rüzgara karşı savaşıyorlar. İlk oynadığımda, her dönüşü aştım ve hareketlerinizi planlamanız gerektiğini fark etmeden önce okyanusa iki kez düştüm. Dogfights hızlı bir şekilde yoğunlaşıyor - Enemy Pilots aslında öngörülebilir döngülerde uçmak yerine kaçıyor ve örüyorlar.

Tuhaf bir şekilde tatmin edici detay: Uçanızın gölgesi, yükseklik kazanırken küçülür. Bunun gibi küçük şeyler, 16 bitlik bir oyun gibi daha az hissettiriyor ve daha çok birisinin tutku projesi gibi. Eğer Snes üzerinde Top Gun istiyorsanız, ancak daha az Kenny Loggins ve daha fazla pikselli patlamalarla istediyseniz, işte bu.