Pokémon Stadyumu 2 temelde N64, Pokémon savaşlarınızı Game Boy'un çekebileceğinden çok daha yoğun hissettirmek için 3D kaslarını esnetiyor. Altın ve gümüşten tüm favorilerinizi tam poligonal ihtişamla aldınız ve evet, tiflozyonun 3D'de bir hiper kirişte patlamasını izlemek asla eskimez.

Ana çekiliş açıkçası savaşlar-Turn tabanlı, ancak el versiyonlarından daha gösterişli. Ayrıca bu garip bağımlılık yapan mini oyunlar (cidden, Lickitung Sushi-Eating One tuhaf bir şekilde eğlenceli) ve aslında takım inşasında nasıl emilmeyeceğini öğreten bir akademi modu var. Bir transfer Pak'ınız varsa, Game Boy Games'ten kendi Pokémon'unuzu bile getirebilirsiniz, bu da altı seviyeli Cyndaquil'in AI tarafından harap olmak üzere olduğunu fark edene kadar havalıdır.

Mükemmel değil - bazıları animasyonlar bugünün standartlarına göre sarsıntılıdır ve spikerin sesi sizi yutturacak ya da TV'yi susturacak. Ama eğer nostaljinin bir tarafı olan eski okul Pokémon'a giriyorsanız, bu hala bir patlama.