Mario Kart DS, el yarışmasına aşık olmamı sağlayan kişi. En sevdiğiniz karakteri seçmeye başlıyorsunuz - her zaman Yoshi ile gittim, pişmanlık yok - ve sonra doğrudan kaosa giriyor. Parçalar klasiklerin ve yenilerinin bir karışımıdır ve köşelerin etrafında sürüklenmek, küçük bir ekrandan beklediğinizden çok daha pürüzsüz hissediyor.

Beni gerçekten bağlayan şey çok oyunculu oldu. O zamanlar çılgın olan tek bir kartuşla arkadaşlara karşı yarışabilirsiniz. Bitiş çizgisinden hemen önce mavi bir kabuklu birine vurmak ve odanın her yerinden inilti duymak gibi bir şey yok. Tek oyunculu bardaklar daha sonra acımasızlaşıyor, özellikle AI size doğru ilerlemenin zamanı geldiğine karar verdiğinde.

Bunca yıldan sonra bile hala en iyi Mario Kart oyunlarından biri.