DS'de Lego Ninjago temel olarak bir Lego oyunundan beklediğiniz şeydir - gittik, renkli ve basit ama tatmin edici bir savaşla dolu. Ninja'dan birini seçmeye başlıyorsunuz (Kai ile gittim çünkü yangın güçleri, açıkçası) ve hemen parçalara ayrılıyor, anahtarları çeviriyor ve küçük ekranda herhangi bir hakkına sahip olduğundan çok daha serin görünen Spinjitzu hareketlerini çekiyor.

Bulmacalar beyin ağları değil, ama "Oh, sadece o kola bir shuriken atmam gerekiyordu." Ve evet, Lego cazibesi orada - anemiler küçük plastik bitlere patlıyor ve karakterlerin konuşmak yerine her şeyi birleştirdiği aynı aptal mizah var.

Fikrinizi patlatmayacak, ancak Lego Games için yumuşak bir yeriniz varsa veya sadece otobüs gezileri arasında zaman öldürmek istiyorsanız, işi yapar. DS sürümü konsollara kıyasla biraz soyuldu, ancak yine de sağlam bir cep boyutunda kavgacı.