GBA'daki ay efsanesi, favori bir çift ayakkabıya kaymak gibi doğru hisseden RPG'lerden biridir. Alex olarak başlıyorsunuz, bu kılıç ve çok güvenle bu çırpınan çocuk ve birkaç dakika içinde Moon büyüsünün gerçek olduğu ve herkesin kaderiniz hakkında bir fikri var.

Piksel sanatı hala devam ediyor - titreyen fenerleri olan küçük kasabalar, düşman spritelerinin küçük olmasına rağmen tehdit edici görünmesi. Combat'ın klasik dönüş tabanlı şeyleri, ancak özel hareketlerinizi zamanladığınızda bir ritim var. (Profesyonel ipucu: Buffları erken görmezden gelmeyin. Bunu zor yoldan öğrendim.)

Benimle sıkışmış olan şey karakterler. Nash'in korkunç sihirli punkları, Luna'nın sessiz inatçılığı - gerçek arkadaşlar gibi çekiyorlar. Hikaye, risklerin çok büyük hissettiği, ancak bir yan görev için kavun çalmak veya Tavern dedikodu dinlemek gibi küçük anları asla boğmadığı eski okul cazibesine sahip. Hala etrafta tekme atan bir GBA varsa, bu onu tozlamaya değer.