Ocarina of Time, sadece sizinle yapışan oyunlardan biri. Kokiri Ormanı'nda genç bir bağlantı olarak başlıyorsunuz, temelleri öğreniyorsunuz - kılıcınızı çekiyor, rupi için ağaçlara yuvarlanıyor, olağan - ama çok geçmeden, her şeyin canlı hissettiği bu büyük, ürkütücü dünyaya çekildiniz. Güneş batarken Hyrule Field'a ilk adım attığınızda ve bu müzik devreye giriyor mu? Titreme.

Onu gerçekten özel kılan şey, Ocarina'nın sadece bir hile olmadığıdır - aslında onu kullanıyorsunuz . Doğru şarkıyı çalın ve zaman vardiyaları veya bir fırtına içeri girer veya bir köprü görünür. Ve zindanlar? Muhteşem. Su tapınağı kötü bir rap alır, ancak bu botlarla su seviyelerinin nasıl yükseltileceğini ve düşürüleceğini bulmak, tıklandıktan sonra garip bir şekilde tatmin ediciydi.

Sadece nostalji de değil. Şimdi bile, dünyanın bağlanma şekli - karakterleri bir çocuk olarak gizlemek ve yıllar sonra nasıl değiştiklerini görmek - zamanının çok önünde. Ganondorf hala en iyi kötü adamlardan biri. Bu son hesaplaşma? Mutlak tiyatro.

Bunu bir şekilde özlediyseniz, zamanı oylamaya değer. Saria'nın şarkılarını haftalarca mırıldanmaya başladığınızda beni suçlama.