Adam, Flashback - Sega Genesis'teki kimlik arayışı hala devam ediyor. Conrad olarak başlıyorsunuz, kelimenin tam anlamıyla sıfır hafızayla gökyüzünden düşüyorsunuz - sadece garip bir holografik mesaj ve zaten sizi öldürmeye çalışan bazı goons. Rotoskoplanmış animasyonlar, diğer 16 bitlik oyunlara kıyasla bu garip, neredeyse rüya gibi bir his verir.

Fark ettiğin ilk şey? Kontrollerin alışması bir saniye sürüyor - koşu ağır hissediyor ve Conrad aslında çok hızlı durursanız tökezliyor. Ancak tıkladıktan sonra, güvenlik dronlarını geçmiş, anahtarları çeviriyor ve herkesin neden ölmesini istediğini bir araya getiriyorsunuz. Orman seviyesi hala benim favorim - bu asma salıncakları en iyi şekilde iğrenç.

Çok öleceğiniz eski okul zorluğu var, ancak kontrol noktaları adil. Ve bu film müziği? Bir şekilde arka arkaya beş kez bir sıçrama yapan saf karamsar synth dramatik hissettiriyor. Bunu gün içinde kaçırdıysanız, Blade Runner'ın varoluş krizinin bir tarafı ile Pers Prensi ile tanışması gibi.