Duke Nukem 64 saf-90'ların sonlarında fps kaos ve dürüst olmak gerekirse, hala bir patlama. Neon aydınlatmalı bir şehirde uzaylıları patlatmaya başlıyorsunuz, "Krala Hail, Bebeğim!" Av tüfeği ve boru bombaları alırken. Seviyeler gizli alanlarla doludur - bazıları kapılar patlar, diğerleri bir anahtar kartına ihtiyaç duyar ve eğlencenin yarısı bir sonraki nereye gideceğini bulmaktır.

Kontrollerin alışması bir dakikanızı alır (N64 Joystick Amacting, Ugh), ancak bir kez yaptıktan sonra, hızlı ateş Chaingun ile düşmanları biçmek cehennemden memnun. Ve evet, mizah sevimsiz, ama bu cazibenin bir parçası - bu oyun kendini hiç ciddiye almıyor. Sadece derin hikaye anlatımı beklemeyin; Her şey bir tutum tarafı ile koş ve silah eylemiyle ilgili.

Bu atıcı çağıyla büyüdüyseniz, tekrar ziyaret etmeye değer bir nostalji gezisidir. Değilse, eski okul FPS oyunlarını bu kadar eğlenceli kılan şeyin sağlam bir zaman kapsülü.