Zool op het Sega Master System is deze rare, kleurrijke platformer waar je speelt als een ninja uit een andere dimensie - in feite een neongremlin met houding. Het eerste niveau gooit je er recht in: het stuiteren van snoepstokken, het ontwijken van gigantische potloden en het snijden van vijanden die eruit zien alsof ze ontsnapten uit de stickercollectie van een kind. Het heeft die klassieke sfeer uit de jaren 90 waar alles luid, snel en enigszins verwarrend is op de beste manier.

De bedieningselementen duren een seconde om te wennen-zool glijdt rond alsof hij in het begin op ijs is-maar zodra het klikt, ben je wall-jumping en shuriken-spamend door deze surrealistische niveaus. De muziek is ook een oorworm, allemaal synthy en hyperactief. Niet het diepste spel, maar perfect als je iets kort, chaotisch en unapologically retro wilt. Absoluut een van die "Hoe is dit gemaakt?" edelstenen.