Wrestleball is een van die rare, prachtige Sega Genesis -mashups die niet zouden moeten werken, maar dat is helemaal wel. Je hebt worstelaars - grote, vlezige kerels met neon panty's - maar in plaats van elkaar te slaan, passeren ze deze gloeiende bal alsof het een soort futuristische rugbywedstrijd is. De eerste keer dat ik speelde, bleef ik proberen iedereen (oude gewoonten) te suplexen, maar blijkt dat je scoort door de bal in dit drijvende hoepel te dekken.

De bedieningselementen zijn de klassieke Jank uit het Genesis-tijdperk-Button Mashing brengt je ver, maar er is eigenlijk een strategie als je in de speciale bewegingen graaft. Mijn man had deze draaiende piledriver die geweldig werkte ... tenzij iemand de bal midden-animatie onderschepte, wat veel gebeurde. Wedstrijden worden snel chaotisch, vooral met twee spelers. Soundtrack's All Crunchy Synth Beats die op de een of andere manier elleboog een baldrager episch voelen.

Het is niet gepolijst, maar dat hoort bij de charme. Je zult van de pure absurditeit houden of na vijf minuten hard stuiteren. Ik schiet het nog steeds af als ik iets luid, doms en duidelijk '90 wil.