Oké, dus de wereld eindigt met jou is een van die spellen die gewoon bij je blijft. Je begint als Neku, dit antisociale kind dat wakker wordt in Shibuya zonder geheugen - alleen een rare zwarte pin en een sms -bericht dat hem zegt dat hij zeven dagen heeft om het spel van de Reaper te overleven. En ja, het is precies zo intens als het klinkt.

Het wild van de gevechten-je vocht en tikt op het onderste scherm om de psychische aanvallen van Neku te regelen terwijl je de D-Pad gebruikt om je partner bovenaan te beheren. In het begin voelt het alsof je op je hoofd klopt en tegelijkertijd over je buik wrijft, maar zodra het klikt? Zo bevredigend. Ook is de soundtrack pure Shibuya-vibes vroege 2000's-verwachten veel J-rock en elektronica terwijl je vecht tegen vliegende geluidswezens in het midden van een klautering.

Wat me echt krijgt, is de stijl. Alles heeft deze gedurfde, graffiti-geïnspireerde uitstraling en het verhaal is dieper dan je zou verwachten, omgaan met eenzaamheid, connecties en wat het betekent om eigenlijk *te leven *. Oh, en het voedselsysteem? Je moet echt op zoek zijn naar echt Shibuya Street Food om je statistieken te stimuleren. Overdrijf het gewoon niet of je personage wordt "vol" en kan een tijdje niet eten. Klassiek.

Als je van RPG's houdt die iets heel anders doen, is dit een must-play.