Wordstris op SNES is alsof Tetris besloot om een baby met Scrabble te krijgen, en eerlijk gezegd? Het werkt veel beter dan het klinkt. In plaats van alleen lijnen te wissen, laat je letterblokken vallen en klaut je om woorden te spellen voordat het scherm vol vult. In het begin bleef ik proberen het te spelen als gewone Tetris - grote fout. Je moet zijwaarts denken en woorden spotten in de chaos.

De echte kicker? Korte woorden helpen nauwelijks, maar langere vegen hele stukken van het scherm weg. Ik herinner me dat ik koppig probeerde om "quiz" te forceren telkens wanneer een q verscheen, alleen om te beseffen dat drie letters woorden het gewoon niet waard zijn. De muziek heeft ook die klassieke SNES -charme - pepy maar niet vervelend, perfect voor als je vastzit staart naar een rommel van klinkers.

Het is een van die spellen waar je een uur verliest zonder het op te merken, mompelend op het scherm als een Mad Librarian. Als je woordspellen graaft met echte inzet, is dit een explosie uit het verleden dat het waard is om af te stoffen.