Werewolf: De laatste krijger is een van die rare, Janky Nes -edelstenen waar je speelt als Ken, een man die transformeert in een kolossale weerwolf om mutanten te bestrijden. De wild van de opstelling - sommige wetenschapper genaamd Dr. Faryan ontketent een oud kwaad op een kolonie -planeet, verandert mensen in mutanten, en nu ben je in feite een harige sloopbal die hem probeert te stoppen.

Gameplay is eenvoudig maar brutaal. Je slaat, snijdt en klauwen door golven van mutanten, en de weerwolfvorm geeft je deze bevredigende dikke aanvallen. De niveaus zijn kort maar boordevol vijanden, en de muziek heeft die klassieke NES Synth -sfeer - Kinda Eerie, nogal hype. Verwacht gewoon geen diepe overlevering of strakke controles; Het is pure kaas uit de jaren 80 met een kant van onhandig plezier.

Als je van obscure actiegames houdt met een raar uitgangspunt, is deze een draai waard. Wees gewoon klaar voor enkele stijve sprongen en twijfelachtige hitboxen.