Man, we zijn terug! Op de game neemt de jongen me terug. Je begint als deze kleine dino-ik heb altijd de T-Rex geplukt omdat, nou ja, uiteraard -en plotseling je door deze raar kleurrijke prehistorische niveaus stampt. De bedieningselementen zijn stom eenvoudig (links, rechts, spring, chomp), maar die pterodactylen? Absolute dreigingen.

Eerste niveau doet je bedrogen door te denken dat het allemaal kil is, gewoon over kuilen springen en snacken op fruit. Dan BAM - Lava, vallende rotsen en deze rare holbewoners die botten naar je gooien. De muziek heeft ook die klassieke Tinny Game Boy -charme. Het is janky op de beste manier, zoals wanneer je dino een beetje te ver glijdt na een sprong en je raakt in paniek.

Eerlijk gezegd, de helft van het plezier is lachen om hoe derpy de sprites eruit zien als ze rennen. Houd nog steeds stand als je van die old-school houdt: "Waarom is dit zo moeilijk, maar ik kan niet stoppen" sfeer.