WWF WrestleMania: Het arcade -spel is pure chaos uit de jaren 90 - alsof iemand pro worstelde en de absurditeit naar 11 heeft gedraaid. Je hebt pixelateerde versies van de Undertaker, Bret Hart en de rest die bewegingen trekt die een echte persoon in tweeën zouden breken. Ik bedoel, Razor Ramon verandert op een gegeven moment letterlijk in een gigantisch scheermesje.

De Genesis -versie voelt een beetje onhandiger aan dan het arcade -origineel, maar het is nog steeds geweldig met een vriend. Verwacht gewoon geen diepe grijpmechanica - dit draait allemaal om het dichtslaan van knoppen en het kijken naar belachelijke superbewegingen. De menigte zangt, de omroeper verliest zijn gedachten en op de een of andere manier is Doink de clown angstaanjagend. Het worstelt als een cartoon op zaterdagochtend.

Perfect voor wanneer je iemand door een vlammen wilt gooien zonder te hard na te denken.