Oké, dus tsumego op game boy is eigenlijk digitaal gaan puzzels - die "hoe dood je deze groep?" Situaties die je hersenen op de beste manier doen pijn doen. Op het eerste gezicht ziet het er eenvoudig uit (alleen zwart-witte stenen op een klein groen scherm), maar vijf minuten in je mompelt al bij de handheld omdat die voor de hand liggende beweging volledig averechts werkt wanneer de AI verzorgt.

Waar ik van hou is hoe het schaalt. Vroege puzzels vergemakkelijken je in, maar latere dwingen je om te lezen als vijf bewegingen vooruit terwijl je naar die dikke pixelkunst kneelt. Het D-pad van de game boy werkt eigenlijk vreemd goed voor het plaatsen van stenen, hoewel ik soms nog steeds het verkeerde kruispunt vat. Pro -tip: de B -knop laat je ongedaan maken, wat je nodig hebt nadat je je "briljante" offer hebt gerealiseerd, was gewoon slechte wiskunde.

Het is het soort spel dat je in korte bursts speelt en dan jezelf mentaal puzzels herhaalt terwijl je op de bus wacht. Houdt nog steeds stand als je van abstracte strategie houdt.