Man, Truxton on the Genesis is een van die shooters die gewoon goed aanvoelt - alsof de ontwikkelaars alles geweldig namen aan Arcade Bullet Hell en het in een cartridge propte. Je begint met dit vlezige kleine schip dat op deze bevredigende dikke laseruitbarstingen schiet, en binnen enkele seconden zit het scherm vol met neon kogels en rare buitenaardse schepen in de vorm van ... Ik weet het niet, boze geometrische vormen?

De muziek heeft die klassieke Toaplan-sfeer-Synth-zwaar en intens, alsof iemand een ruimtevaartopera met een snelle achtervolging versmolten. En die pixelexplosies? Pure 90s Eye Candy. De eerste keer dat ik speelde, werd ik verwoest door de tweede baas omdat ik me niet realiseerde wat aanvallen naar je thuis in je waren. Pro-tip: onthoud de power-up kleuren. Rood is je vriend.

Het is moeilijk als nagels, maar op die manier mompelt u om 2 uur 'Nog een poging' mompelen. Als je old-school shooters graaft die je hand niet vasthouden, is dit geweldig.