Totaal bloedbad op Game Boy is pure, ongefilterde chaos - op de best mogelijke manier. Je begint met dit dinky kleine machinegeweer, en binnen enkele seconden wordt je door elke richting door vijanden gezwollen. Het scherm is klein, maar op de een of andere manier proppen ze in zoveel actie dat het voelt alsof de cartridge zou kunnen ontploffen.

Wat ik leuk vind, is hoe het je hand niet vasthoudt. Je sterft snel als je daar gewoon staat, dus je bent constant ontwijken, weven en bidt dat je een power-up pakt voor een aantal granaat-tot-wankelende maniak die je afvlakt. De vlammenwerper? Absolute game-changer-totdat je geen munitie en paniek meer hebt.

Boss-gevechten zijn belachelijk in die klassieke arcade-manier-HUGE, schermvullende wangedrochten die de helft van je gezondheidsbalk in één hit nemen. Het is het soort spel waar je naar het scherm zult schreeuwen en dan onmiddellijk op "Doorgaan" raakt omdat je weet dat je het beter kunt. Als je dat tijdperk van games mist waar moeilijkheid niet optioneel was, staat deze achter je.