Thunder Blade op het Sega Master System is een van die spellen waardoor je het gevoel geeft dat je nauwelijks de controle vasthoudt - op de best mogelijke manier. Je wordt rechtstreeks in een helikopter gedumpt met veel te veel vuurkracht, weven tussen wolkenkrabbers terwijl raketten en kogels overal vliegen. De eerste keer dat ik speelde, stortte ik binnen enkele seconden tegen een gebouw omdat ik het te druk had om alles te schieten dat bewoog.

Het heeft die klassieke arcade-chaos-sommige niveaus scrollen vooruit, anderen plaatsen je in deze rare pseudo-3D-modus waar vijanden vanuit alle hoeken op je komen. De bedieningselementen duren even om te klikken, maar zodra ze dat doen, is het pure adrenaline. En ja, de graphics waren verbluffend voor hun tijd, zelfs als ze er nu een beetje ruw uitzien. Toch is er iets bevredigend aan het nauwelijks overleven van een niveau met het roken van je helikopter en alarmen.

Als je van old-school shooters houdt die je hand niet vasthouden, is dit geweldig-verwacht niet dat je het bij je eerste poging verslaan.